σε βρήκα

Καθόταν σκυμένος πάνω απ το μικρό τραπεζάκι. έφτιαξε ένα τσιγάρο, το άναψε ήσυχα, φύσηξε τον καπνό αργά και συνέχισε να τακτοποιεί με αμηχανία τα μικροπράγματα που ήταν αραδιασμένα.
Άκουγε να μιλάνε γι αυτόν βάζοντας σε σειρά τα λάθη του για ότι έκανε, για οσα δεν σκέφτηκε να κάνει, για όσα θα μπορούσε και δεν τόλμησε
Η φωνή που ακουγόταν ήταν ήρεμη και μάλλον επικριτική.
Άρχισε να κλαίει αθόρυβα
Σήκωσε το χέρι και σκούπισε τα μάτια με το μανίκι του
Η φωνή που τον μάλωνε σταμάτησε και η σιωπή ήταν αναγνωριστική
Όσα έκανε, όσα δεν σκέφτηκε να κάνει, όσα μπορούσε και δεν τόλμησε δεν είχαν σημασία
Αγκαλιάστηκαν και έκλαψαν μαζί σα να ήταν οι δυο τους στον κόσμο
Ξαναβρέθηκαν
Το λένε λύτρωση